In de Surinamerivier in Suriname ontdekten we de gestreepte Leporinus fasciatus, bekend als de meest populaire en felgekleurde van de familie Anostomidae, waartoe hij behoort. Deze vissen komen in geheel Suriname voor maar ook in Brazilie, Brits- en Frans Guyana en Peru.

De naam Leporinus is van Franse oorsprong, wat betekent "kleine haas". Grondig onderzoek van de vis zal uitslag geven waarom ze deze naam kregen, namelijk omdat ze twee prominente voortanden hebben, net als een haas. De Nederlandse naam, Zwart gestreepte Leporinus, dankt hij aan de afwisselende zwart met gele banden, die zeer opvallend zijn en er echt uit springen. Wat interessant is om te weten is dat je aan de hand van het aantal banden de leeftijd van de vis kan bepalen. Een jonge vis begint met 5 zwarte/gele banden. Als hij 1 jaar oud wordt gaat de eerste set banden zich splitsen naar twee groepen, iets wat zich daarna elk half jaar herhaalt bij de volgende band. Tegen de tijd dat deze vis 3 jaar oud is, zal hij 10 zwart om gele banden hebben. Het is ook een grote vis die wel tot ongeveer 30 cm. lang kan worden in de natuur, hoewel in gevangenschap zij over het algemeen niet groter worden dan 20 cm. Ze leven in grote rivieren, vooral vlak bij stroomversnellingen in snelstromend water.

Met zijn grootte en gewaagd gestreept patroon, is dit een zeer aantrekkelijk vis voor het aquarium. De Zwart gestreepte Leporinus is een goede gezelschapsvis. Omdat hij zeer actief is, moet hij wel in een groot aquarium worden gehouden. Houd het aquarium afgedekt daar ze goede springers zijn en zelfs behoorlijke afstanden ver kunnen springen. Ook al zijn ze meestal rustig, het komt wel voor dat ze aan vinnen van medebewoners “knabbelen” dus is het wel belangrijk om het gezelschap even goed in de gaten te houden. Maar in principe kunnen ze worden gehouden met een breed scala van gezelschapsvissen evenals kleine cichliden. Ze zijn tolerant ten opzichte van andere vissen maar het is wel bekend dat ze onderling nog wel eens ruzie kunnen maken. Dit geldt met name wanneer ze in te kleine groepen worden gehouden.

Het aquarium dient ingericht te worden met een zanderige bodem met stukken hout en stenen. Zolang er algen groeien op het hout en stenen, zullen ze veelal met hun hoofd naar beneden zwemmen, voortdurend grazen aan het hout en stenen. Als er geen algen zijn, zullen ze knabbelen op de stengels en bladeren van planten. Aanbevolen wordt dan ook sterke planten als javavaren te hanteren. Het zijn namelijk echte herbivoren die de voorkeur geven aan vers voedsel. Kleine larven, kleine wormen, en zelfs vruchten worden gegeten in de natuur, en kunnen worden gebruikt als een aanvulling op hun normale voedsel. Vogelmuur, sla, waterkers, en zelfs gekookte erwten, zijn goede voedselbronnen. Plantaardige vlokken zijn ook geschikt als de vis ze aanvaardt.

Het water dient een pH tussen de 5,5-7,5 te hebben met een hardheid (GH) van 4-8 en een temperatuur tussen de 22-26 graden.

Niet alle Leporinus hebben de opvallende gele en zwarte strepen, maar alleen de gestreepte soorten Leporinus fasciatus en Leporinus affinis worden meestal te koop aangeboden. Deze twee lijken sterk op elkaar. Het belangrijkste verschil is de vorm van de staartvin en het aantal strepen. L. affinis heeft afgeronde staartvinnen en toont altijd negen strepen. L. fasciatus heeft als hij 3 jaar of ouder is, tien verticale strepen.

Geruchten circuleren dat deze vis met succes is gekweekt in gevangenschap, maar ik heb niet alle documentatie van dergelijke meldingen gezien. Er zijn geen seksuele verschillen waarneembaar.

Toevallig vernam ik dat Menno Koster deze vissen in zijn aquarium met roggen had geplaatst, maar die helaas heeft moeten verwijderen omdat ze teveel aan de staarten van de roggen zaten te knabbelen. Jammer Menno. Misschien als er wat meer alg in de bak zit, kan je ze weer terugplaatsen.