Tijdens onze vakantie in Egypte hebben we met plezier gesnorkeld. Er zijn dan veel bijzondere dieren te bewonderen. De zee-egel hoort daar ook bij. Zolang we er maar niet onze blote voet op plaatsen...
Tijdens onze snorkeltripjes hebben we twee soorten gezien. Eén met hele korte en dikke, rood tot roodbruine, stekels, (Heterocentrotus mammillatus) en één met hele dunne lange (tot 30 cm) vlijmscherpe zwarte stekels (Diadema setosum).

De Heterocentrotus mammillatus (potlood-egel), zagen we alleen maar weggekropen in holtes tussen het koraal en gesteente terwijl we de andere ook in ondiep open water zagen, soms met grote groepen bij elkaar.

Helaas zijn de foto’s die we in het ondiepe water gemaakt hebben niet zo goed vanwege de golfslag en het opdwarrelende stof. Ook kon je er niet te dichtbij gaan, want dan liep je het risico er tegenaan te komen en dat is dan een zeer pijnlijke ervaring. De stekels hebben namelijk kleine weerhaakjes en zijn giftig.

Als de Diadema setosum (diadeem-egel) rust, zie je uit het rif alleen een bos stekels steken terwijl het lichaam verborgen in een holte zit. Zo zijn ze veilig voor hun vijanden. Ze hebben een hard pantser waarop de stekels dmv een kogelgewricht vastzitten. De mond zit aan de onderkant en de anus aan de bovenkant.

Ze leven van algen en op latere leeftijd ook van koraal poliepen. In de vrije natuur zie je vaak dat enkele diersoorten beschutting zoeken tussen de stekels, zoals kardinaalbaarzen en sommige kreeftachtige.

De Heterocentrotus mammillatus is een wat minder vaak geziene gast, hij foerageert ’s nachts en overdag zit hij verscholen in een holte. Hij blijft wat kleiner en de stekels zijn door hun stompe uitvoering wat minder gevaarlijk. Wij hebben alleen de rode variëteit gezien maar ze komen in allerlei kleurschakeringen voor.

Beide soorten komen in bijna alle tropische zeeën voor. De mond bestaat uit 5 kalkplaten (lantaarn van Aristoteles genoemd) waarmee ze algen en wieren mee af kunnen schrapen.

Zeeëgels worden onderscheiden in regelmatige en onregelmatige egels. Bij de regelmatige, waaronder ook de boven-genoemde horen, bevinden zich 10 paren rijen geplaatste zuigvoetjes, waarmee ze zich kunnen voortbewegen en hun pantser schoon kunnen houden.

Wereldwijd komen ongeveer 1000 soorten voor, in Nederland en België slechts vier.
Op het strand kan je vaak de skeletten van deze dieren vinden, het zijn kleine witte (soms hartvormige) bolletjes met symmetrische rijen met gaatjes erin.