Lacerta viridis (Smaragdhagedis)

Als je de ruimte hebt voor een fors terrarium en die mediterraan inricht, dan zou deze prachtige hagedis een geweldige aanwinst zijn.

Zo zagen wij deze hagedis op een van onze vakanties, in Italië, heerlijk zitten zonnen op een muurtje, dat natuurlijk de warmte lekker vasthoudt. We hadden het geluk dat er een vrouwtje bij kwam en het blijkbaar paartijd was. Toen het mannetje haar ontdekte wilde hij haar duidelijk imponeren. Zijn keel werd diepblauw, wat een prachtig gezicht was.

De Lacerta viridis werd als eerste beschreven door Laurenti in 1768 als Seps viridis. Ook heeft hij veel synoniemen: Lacerta europaea, L. smaragdina, L viridissima, L. viridis quadriradiata en L. viridis magnifica.

En "magnifica" is hij zeker. Deze prachtige hagedis kan wel 300 mm worden, waarvan zijn staartgedeelte zo’n 2/3 in beslag neemt. Het mannetje is feller gekleurd dan het vrouwtje en vaak ook het grootst, al scheelt het heel weinig. Zoals al eerder vermeld zijn ze slechts houdbaar in een zeer ruim terrarium met mediterrane inrichting.

Dat houdt in dat er een warmtebron aanwezig moet zijn die een bepaalde plaats dagelijk opwarmt tot 30 a 35 oC. Maar nog beter is ze onder te brengen in een fors buitenterrarium met goede warmtebronnen.
Hun biotoop is een zonnige boskant, kreupelhout of de wijngaarden in Midden- en Zuid- Europa en Klein-Azië.
De forse, levendige hagedissen zullen zich in een geschikt terrarium uitstekend aanpassen. Toch zullen ze bij het vastnemen steeds proberen je te bijten. Het komt er dus op aan ze meteen goed beet te pakken, zodat de kop tussen de vingers geïmmobiliseerd kan worden. Pak hem in ieder geval niet bij zijn staart op, want dan kan het zijn dat ze die afwerpen.

Zijn voeding bestaat uit allerlei soorten insekten, zoals krekels, meelwormen en sprinkhanen. Natuurlijk afgestemd op de grootte van de dieren. Het voedsel moet regelmatig worden bepoederd met een kalk/ vitaminepreparaat, zeker als de paartijd eraan komt.

Als men met deze dieren wil gaan kweken dan helpt het om een platte steen op een zandige ondergrond te leggen, zodat de legsels terug te vinden zijn. Het legsel kan uit 5 tot 22 eitjes bestaan die zo’n, 20 mm lang zijn en 11 tot 18 mm breed. Bij 25 graden komen ze na 68 dagen uit en bij 30 graden al na 45 dagen. Het beste is om de jongen in een apart terrarium te laten opgroeien, gevoed met veel kleine krekeltjes en krulvliegen. Ook deze natuurlijk bepoederen.

Er zijn enkele ondersoorten, zoals de Lacerta iridis chloronata (Zuid-Italië); De L.i.citrovittata (Cycladen); L.i.fejervaryi (Elba), de L.i.meridionalis (Roemenië, Bulgarije, Turkije, Klein-Azië) en de L.i. romana uit Centraal- Italië.

Allemaal prachtige hagedissen, die ik toch eigenlijk het liefst in de natuur tegenkom.